نوع مقاله : مقاله مستقل پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه جغرافیای انسانی و آمایش، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد ایران.

چکیده

تهیه طرح‌های راهبردی-ساختاری با گذشت چند دهه از شروع آن در انگلستان و امریکا در دهه 1370 توسط وزارت مسکن و شهرسازی مورد توجه قرار گرفت. در اواسط دهه 1390دستورالعمل تهیه و تدوین برنامه‌های راهبردی- عملیاتی شهر و شهرداری توسط وزارت کشور به دفاتر امور شهری استانداری‌های ذی‌ربط ابلاغ گردید. بنابراین، پژوهش حاضر به دنبال شناسایی  و تحلیل محرک‌ها و پیشران‌های مؤثر بر افزایش اثر بخشی برنامه‌ها در افق 20 ساله آن‌هاست. پژوهش حاضر، از حیث هدف «کاربردی» و به لحاظ روش و ماهیت «توصیفی - تحلیلی» است. برای جمع‌آوری اطلاعات از روش‌های‌ اسنادی و میدانی استفاده‌شده است. جامعه‌ آماری در این پژوهش، 35 شهر استان خراسان رضوی که برنامه‌های آن دریافت شده است و بر این اساس تعداد 48 مشاور و کارشناس در شهرداری‌های تابعه برای تکمیل پرسشنامه‌ها مورد پرسشگری قرار گرفتند. روایی پرسشنامه‌ها بر اساس نظر متخصصین و به‌ویژه مشاوران و پایایی آن بر پایه آلفای کرونباخ بالای 7/0 و مورد تایید قرار گرفت . جهت تجزیه و تحلیل داده ها و تحلیل مولفه‌های اثرگذار بر افزایش اثربخشی برنامه‌های راهبردی-عملیاتی شهر و شهرداری از نرم افزار Micmac استفاده شد.  نتایج بدست آمده با توجّه به امتیاز بالای اثرگذاری مستقیم و غیرمستقیم، عوامل 45 گانه در 4 مولفه اصلی پیشران‌های کلیدی در افق برنامه‌ها، نشان داد که عواملی از قبیل پشتیبانی دفتر امور شهری استانداری و نظارت بر نحوه عملکرد شهرداری‌ها در تدوین و اجرای برنامه‌‌های راهبردی با اثرمستقیم (8+) و غیرمستقیم (2548+)، هماهنگی بیشتر مدیران شهری و دستگاه‌های اجرایی در فرایند تهیه و اجرای برنامه‌های راهبردی- عملیاتی با اثرمستقیم (7+) و غیرمستقیم (1880+)، تغییر نگرش مدیران، مجریان و کارفرمایان به سوی برنامه‌ریزی استراتژیک در حوزه‌های توسعه شهری و منطقه‌ای با اثرمستقیم (6+) و غیرمستقیم (1970+)، در رده محرک‌ها و پیشران‌های کلیدی به شمار می‌روند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis of Key Drivers Affecting the Increase of Effectiveness of Strategic-Operational Plans of Cities and Municipalities with a Futures Study Approach in Cities of Khorasan Razavi Province

نویسندگان [English]

  • Aliakbar َAnabestani 1
  • Zahra َAnabestani 2

1 Professor,Department of Human Geography & Spatial Planning,Shahid Beheshti University,Tehran, Iran.

2 Assistant Professor, Geography & Urban Planning, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

چکیده [English]

The preparation of strategic-structural plans has started in the 1991s was considered by the Ministry of Housing and Urban Development, several decades after its beginning in the United Kingdom and the United States. In the middle of the 2012s, the instructions for preparing and compiling strategic-operational plans of the city and municipality were communicated by the Ministry of Interior to the urban affairs offices of the relevant governorates. Aim of this paper is to seek the identify and analysis the stimuli and drivers that affect the effectiveness of programs in their 20-year horizon. The present study is "applied" in terms of purpose and "descriptive-analytical" in terms of method and nature. Documentary and field survey have been used to collect data. The statistical population in this study was 35 cities of Khorasan Razavi province whose programs were received and based on this, 48 ​​consultants and experts in the affiliated municipalities were interviewed to complete the questionnaires. The validity of the questionnaires was confirmed based on the opinion of experts, especially consultants, and its reliability was based on Cronbach's alpha above 0.7. Micmac software was used to analyze the data and analyze the effective components on increasing the effectiveness of strategic-operational plans of the city and municipality. The results obtained with respect to the high score of direct and indirect impact, 45 factors in the 4 main components of key drivers in the plan horizon, showed that factors such as support of the provincial affairs office and monitoring the performance of municipalities in developing and implementing strategic plans with Indirect effect (+8) and indirect effect (+2548), more coordination of city managers and executive bodies in the process of preparing and implementing strategic-operational plans with direct effect (+7) and indirect effect (+1880), changing the attitude of managers, executives and employers towards Strategic planning in the areas of urban development and areas with direct (6+) and indirect (1970+) effects are among the key drivers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Effectiveness
  • Strategic Plan
  • Operational Plan
  • Futurology
  • Khorasan Razavi
احدنژاد، محسن.، حیدری، محمدتقی.، تیموری، اصغر. و طهماسبی مقدم، حسین. (1397). «تحلیلی بر شاخص‌های استراتژی توسعه شهری (CDS) با رویکرد برنامه‌ریزی استراتژیک (مطالعه موردی: شهر زنجان». مطالعات عمران شهری، سال دوم، شماره 5: 4-22.
احمدیان، رضا. (1382). «امکان سنجی استفاده از طرح های ساختاری - راهبردی در نظام برنامه ریزی شهری ایران». مجله مدیریت شهری، سال چهارم، شماره 14: 36-47.
اشرفی، یوسف. و جانبابانژاد، محمدحسین. (1393). «برنامه‌ریزی راهبردی و تدوین چشم‌انداز شهر ساوه». آمایش سرزمین، سال ششم، شماره 1: 83-112.
ارغان، عباس. و بهروزی، حمزه. (1398). «بررسی جایگاه حکمروایی شایسته شهری جهت برنامه ریزی راهبردی مناسب با استفاده از مدل SWOT؛ نمونه موردی: شهر قائمشهر». مجله علمی تخصصی شباک، سال پنجک، شماره 46: 27-40
راتی، ناصر، و سرداری، محمدرضا. (1388). برنامه توسعه راهبردی (استراتژیک) شهری: برنامه توسعه راهبردی شهر قزوین تا سال  1410 (از تئوری تا عمل). تهران: نوآوران دانشگاه پارسه.
پریزادی، طاهر. و بیگدلی، لیلا. (1397). «برنامه‌ریزی راهبردی توسعه پایدار شهر جدید اندیشه». فصلنامه شهر پایدار، سال یکم، شماره 1: 57-78.
حسینی سیاه‌گلی، مهناز و قدمی، مصطفی. (1395- الف). «بررسی عوامل مؤثر بر تغییر در نظام برنامه‌ریزی شهری ایران با استفاده ازنظریه مبنایی». فصلنامه جغرافیایی سرزمین، سال سیزدهم، شماره 51: 31-51.
حسینی سیاه‌گلی، مهناز و قدمی، مصطفی. (1395- ب). «تحلیلی بر مولفه های گرایش به رویکرد استراتژیک در فرایند برنامه‌ریزی شهری در ایران». جغرافیا و پایداری محیط، سال ششم، شماره 18: 81-95.
­رهنما، محمدرحیم. و صادقی، مجتبی. (1391). «شناسـایی وسـنجش بسـترهای بایسـته بـرای الگـوی مدیریـت اسـتراتژیک شـهری برای مدیریت شـهری مشهد». پژوهش وبرنامه‌ریزی شهری، سال سوم، شماره 9: 21-34.
رهنما، محمدرحیم.، مافی، عزت‌الله.، اسدی، روح‌الله و سلیمی، محمود. (1391). «گذار از برنامه‌ریزی جامع به برنامه‌ریزی استراتژیک (نمونه موردی: شهر بانه)». مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال دوم، شماره 8: 39-54.
رهنمایی، محمدتقی.، شعبانی‌فرد، محمد. و سراسکانرود، محمد. (1388). «توسـعه اسـتراتژیک شـهرهای میانـی ایـران بـا تأکید بـر رویکـرد CDS راهـی به‌سوی توسـعه منطقـه‌ای». آمایش سرزمین، سال یکم، شماره 1: 21-54.
سعیدنیا، احمد. (1382). «سرشـت اسـتراتژیک برنامه‌ریزی و مدیریت شـهری». مجازی، سال یکم، شماره 1: 6-13.
علی‌اکبری، اسماعیل. و کماسی، حسین. (1397). «ارزیابی شاخص‌های استراتژی توسعه شهری (CDS) در کلانشهر کرمانشاه». مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، سال پنجم، شماره 8: 193-210.
عنابستانی، علی‌اکبر. (1398). ارائه مدل اثربخشی تدوین برنامه‌های راهبردی شهرداری‌های استان خراسان رضوی، مشهد: استانداری خراسان رضوی.
غمامی، مجید. (1384). روشهای شهرسازی. تهران: مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری.
قدمی، مصطفی. و حسینی سیاه‌گلی، مهناز. (1395). «ارزیابی عوامل مؤثر بر پیاده‌سازی برنامه‌ریزی استراتژیک در ایران». فصلنامه پژوهشات جغرافیایی. سال سی و یکم، شماره 120: 84-100.
مرادی مسیحی، واراز. (1389). برنامه‌ریزی استراتژیک و کاربرد آن در شهرسازی. شرکت پردازش، برنامه‌ریزی شهری تهران.
مشهودی، سهراب. (1380). مبانی طرح‌های سیال شهری. تهران: شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهری.
معاونت امور شهرداری‌ها. (1394). دستورالعمل تهیه، تصویب، اجرا و پایش برنامه عملیات نوسازی و عمران و اصلاحات شهر (برنامه راهبردی- عملیاتی شهر و شهرداری). تهران: انتشارات سازمان امور شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور.
مقیمی، ابوالفضل. (1394). «معرفت‌شناسی آینده‌پژوهی در رویکردهای نظری به برنامه‌ریزی شهری، معماری و صنعت ساختمان». مدیریت شهری،  شماره 38: 75-102
مهندسین مشاور فرنهاد. (1379). برنامه‌ریزی ساختاری- راهبردی توسعۀ شهری، تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران، جلد چهارم: جایگاه برنامه‌ریزی ساختاری- راهبردی در ایران. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
هینز، استیون. (1395). رویکرد تفکرسیستمی به برنامه‌ریزی و مدیریت استراتژیک. ترجمه رشید اصلانی، چاپ سوم، تهران: انتشارات آگاه.
الیاس‌زاده مقدم، نصرالدین. (1390). «بررسی و امکان سنجی جایگزینی الگوی برنامه‌ریزی ساختاری- راهبردی باالگوی برنامه‌ریزی جامع شهری در ایران: مطالعه ای تطبیقی- مقایسه‌ای». مجله معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، سال دوم، شماره 6: 35-48.
Bodlai, H., Kooshki Jahromi, A., & Akbari, M. (2011). Use of normative scenario-writing and innovative strategic knowledge management in the commercialization of creative ideas in the insurance industry. The 18th National Conference and the 4th International Seminar on Insurance and Development.
Gao, L., Durnota, B., Ding, Y., & Dai, H. (2012). An agent-based simulation system for evaluating gridding urban management strategies. Knowledge-Based Systems, 26, 174-184.
Godet, M. (2006). Creating Future Scenario Planning as a Strategic Management Tool. Preface by Joseph F. COATES, Translated by Adam Gerber and Kathryn Radford.
Leigh, D. (2000). Causal-utility decision analysis (CUDA): Quantifying SWOTs. Annual-San Diego-Pfeiffer and Company-, 2, 251-266.
Mahmoudi, B. (2010). Statistics and its role in policy making and decision-making from the foresight perspective. Strategy Report, 1(2), 123-140.
Maleki, A. (2006). Scenario-based planning: A way to reduce decision-making problems, Yas Strategy, (8): 73-112.
Rasoolimanesh, S. M., Badarulzaman, N., & Jaafar, M. (2011). Achievement to sustainable urban development using city development strategies (CDS): A comparison between cities alliance and the world bank definitions. Journal of Sustainable Development, 4(5), 151.
Rasoolimanesh, S. M., Badarulzaman, N., & Jaafar, M. (2012). City development strategies (CDS) and sustainable urbanization in developing world. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 36, 623-631.
Rasoolimanesh, S. M., Jaafar, M., & Badarulzaman, N. (2014). Examining the contributing factors for the successful implementation of city development strategy in Qazvin City, Iran. Cities, 41, 10-19.
Rasoolimanesh, S. M., Jaafar, M., Badarulzaman, N., & Ramayah, T. (2015). Investigating a framework to facilitate the implementation of city development strategy using balanced scorecard. Habitat International, 46, 156-165.
Varady, D. P. (2011). John Kromer: Fixing broken cities: the implementation of urban development strategies.  Routledge, New York and London,
Zali, N. (2011). Forecasting of regional strategy and policy-making with a scenario-based approach, Strategic Studies Quarterly, 14(4): 33-54.
Zimmerman, J. (2008). From brew town to cool town: Neoliberalism and the creative city development strategy in Milwaukee. Cities, 25(4), 230-242.