Investigating the pattern of spending leisure time in the corona and post-corona era (case study: Tabriz city)

Document Type : Origional Article

Authors

1 Assistant professor of urban planning at Islamic Art University of Tabriz

2 Department of Urbanism, Faculty of Architecture and Urbanism, Tabriz Islamic Art University, Tabriz, Iran.

Abstract

Background and Aim: The importance of effectively managing free time to balance work and daily life cannot be overstated. Effectively managing leisure time is not only crucial for maintaining personal and social identity but also plays a vital role in ensuring a high quality of life. In the wake of the COVID-19 pandemic, managing leisure time has become even more critical, and it presents a major challenge for families and urban planners alike. With the pandemic's widespread impact on daily life, including social distancing measures and lockdowns, leisure time patterns have undergone significant changes in recent times. To gain a more accurate understanding of leisure time patterns during and after the pandemic, a study was conducted in Tabriz city. The study aimed to identify and evaluate the various leisure time activities that people engaged in during the pandemic period. The study also sought to determine the impact of COVID-19 restrictions on people's leisure time choices.
Methods: The research methodology was practical and descriptive-analytical, allowing for effective participation of the target population. Key data was collected through a web-based questionnaire, and analyzed with high accuracy using statistical software such as SPSS and Excel.
Findings and Conclusion: The findings indicate that during the pandemic, there was a decrease in the tendency to engage in leisure activities indoors, and an increase in the use of electronic tools, and desire to participate in physical activities in open spaces. Additionally, gender surveys revealed that women tend to spend more leisure time outside the home than men, and education level did not significantly impact leisure patterns. Therefore, it is important to consider both structural and individual factors when determining how to manage leisure time and to develop social, political, and cultural programs that promote activities that benefit physical and mental health.

Keywords

Main Subjects

References

اتحاد سیده شبناز، جمعه پور محمود، عیسی لو شهاب الدین. مطالعۀ تغییرات سبک زندگی شهری در شرایط بحران؛ با تاکید بر بیماری کووید-۱۹. دانش پیشگیری و مدیریت بحران. ۱۴۰۰; ۱۱ (۱) :۸۱-۹۵.
آزاد ارمکی، تقی. (1387). جامعه شناسی فرهنگی در ایران. تهران: نشر علم.
پورسعید اصفهانی، پریناز. (1391). فضای شهری و نقش آن به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت جوانان در فرهنگ ایرانی- اسلامی (نمونه موردی: فضای روبه‌روی کوه صفه اصفهان). پایان نامه کارشناسی ارشد دوره طراحی شهری، 1-172.
تاج مزینانی، علی اکبر. (1393). کنار گذاری اجتماعی در زندگی روزمره جوانان در شهر تهران: چالشی برای سیاست گذاری شهری. (محمد سعید، ذکایی: جوان، شهر و زندگی روزمره، صفحات 95-124). تهران: انتشارات تیسا.
دهخدا، علی اکبر. (1370). فرهنگ فارسی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
ذائرثابت، فروغ، میرزایی، الناز. (1392). بررسی و شناخت عوامل اجتماعی موثر بر چگونگی گذران اوقات فراغت خانواده‌های شهر تهران (مطالعه موردی مناطق 5 و 15). نشریه مطالعات سبک زندگی، 105-134.
زادولی خواجه، شاهرخ. (1397). بازاندیشی بوم‌محور در امکان‌سنجی ارتقاء کیفی– کالبدی مناطق اسکان غیررسمی بر اساس معیارهای مسکن حداقل (بررسی تطبیقی کلانشهرهای اهواز و تبریز). رساله دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری.
سازمان ملی جوانان. (1381). بررسی وضعیت اوقات فراغت جوانان.
شفیعی، سمیه‌. (1393). دختران جوان و مصرف فراغتی فضاهای شهری،( محمد سعید. ذکایی: جوان، شهر و زندگی روزمره، ص: 125-214)، تهران: انتشارات تیسا.
فیاض، مریم. (1397). شناسایی معیارهای مناسب سازی پارک‌های محلی شهری مبتنی بر الگوی گذران اوقات فراغت دختران جوان (مطالعه موردی: پارک محله شهرک گل‌ها و دانشگاه تهران). پایان نامه کارشناسی ارشد رشته برنامه‌ریزس شهری، 1-163.
مدبر، محمد حسین، تفویضی، منصور، حجت، محسن، رضایی، الهام، حاتمی، ناصر، رضاییان، ساناز وکلانی، نوید. (1399). نحوه گذراندن اوقات فراغت در شرایط قرنطینه خانگی برای جلوگیری از ابتلا به کرونا ویروس جدید: یک مطالعه توصیفی- تحلیلی در ارتباط با ساکنین شهرستان جهرم. نوید نو، 23(75)، 83-98.
معین، محمد. (1377). فرهنگ فارسی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
مور، استفن. (1376). دیباچه‌ای بر جامعه شناسی. (مترجم: مرتضی. ثاقب فر) تهران: ققنوس.
مومنی، مونس. (1400). نقش‌ غنی‌سازی فعالیت‌های اوقات فراغت بر تعاملات اجتماعی دانش‌آموزان در دوران کرونا. پایان‌نامه کارشناسی ارشد.
Bingol, H. (2022). The Effect of COVID-19 on Leisure-Related Public Space Use in Turkey. Papers in Applied Geography, 8(4).
Caldwell, L., & Baldwin, C. (2019). A serious look at leisure. In F. Villarruel, D. Perkins, L. Borden, & J. Keith, Community youth development: Programs, policies, and practices (pp. 181-200). Los Angeles: SAGE Publications Inc.
Cosma, A., Pavelka, J., & Badura, P. (2021). Leisure Time Use and Adolescent Mental Well-Being: Insights from the COVID-19 Czech Spring Lockdown. International Journal of Environmental research and public health, 1-14.
Larson, R. (2000). Toward a psychology of positive youth development. American Psychologist, 170–183.
Lazcano, I., Doistua, J., & Madariaga, A. (2022). Effects of the COVID-19 Pandemic on Leisure among the Youth of Spain. Sustainability, 1-16.
Morse, K., Fine, P., & Friedlander, K. (2021). Creativity and Leisure during COVID-19: Examining the Relationship between Leisure Activities, Motivations, and Psychological Well-Being. Frontiers in Psychology, 1-22.
Polyakova, V., Streltsova, E., Iudin, I., & Kuzina, L. (2023). Irreversible effects? How the digitalization of daily practices has changed after the COVID-19 pandemic. Technology in Society, 102447.
Shen, X., MacDonald, M., Logan, S., Parkinson, C., Gorrell, L., & Hatfield, B. (2022). Leisure Engagement during COVID-19 and Its Association with Mental Health and Wellbeing in U.S. Adults. International Journal of environmental research and public health, 1-22.
Walker, G., Kleiber, D., & Mannell, R. (2019). A Social Psychology of Leisure. Champaign: Venture Publishing.
Wang, J., Zhang, L., Sun, Y., Lu, G., Chen, Y., & Zhang, S. (2022). Exploring the Impacts of Urban Community Leisure on Subjective Well-Being during COVID-19: A Mixed Methods Case Study. International Journal of Environmental Research and Public Health, 1-21.
Yang, Y., Lu, Y., Yang, L., Gou, Z., & Liu, Y. (2021). Urban greenery cushions the decrease in leisure-time physical activity during the COVID-19 pandemic: A natural experimental study. Urban Forestry & Urban Greening, 1-10.

Files

History

  • Receive Date: 27 March 2024
  • Revise Date: 19 April 2024
  • Accept Date: 02 May 2024

Share

How to cite

Statistics